"Dus? Wat ben je?” vraagt iemand je met een verbijsterde blik. “Een Jood of een Christen?” Dit is een typische reactie nadat een Joods persoon uitlegt dat hij of zij Jezus van Nazareth als Messias heeft aanvaard. Voor velen is het idee dat iemand in Jezus kan geloven en toch een Jood kan blijven een tegenstrijdigheid van terminologie. "Of je bent Joods of je bent Christen, maar je kunt niet allebei zijn omdat Joodse mensen niet in Jezus geloven." Dit is de gedachtegang van veel joden en Christenen.

 

Daarentegen stelt een centrale leerstelling van het Messiasbelijdend Jodendom dat wanneer een Jood Jesjoea (Jezus) accepteert, hij of zij de Joodse Messias heeft aanvaard! Aangezien Jesjoea werd geboren uit een Joodse moeder in het Joodse thuisland, zoals voorspeld in de Hebreeuwse Geschriften, houden Joodse mensen die op Hem vertrouwen niet op Joods te zijn! In plaats daarvan worden ze “Messiasbelijdende joden”. Het feit is dat de meeste mensen met een gemiddelde Joodse opvoeding meer praktiserende Joden worden nadat ze Jesjoea als Messias hebben aanvaard.

 

Jesjoea was zelf een praktiserende Jood. Al Zijn onderwijs was gebaseerd op de Thora en de Profeten (de Hebreeuwse Bijbel.) Jesjoea zei: “Denk niet dat ik gekomen ben om de Tora en de Profeten af te schaffen; Ik ben niet gekomen om ze af te schaffen, maar om ze te vervullen.” (Mattheüs 5:17) Al Zijn aanvankelijke volgelingen waren Joods - en ze geloofden zeker nooit dat ze hun Joodse identiteit hadden verlaten. Zelfs de apostel Paulus, de man die het meest verantwoordelijk was voor het brengen van de boodschap van Jesjoea aan de heidenen, bleef zijn hele leven een praktiserende Jood. Hij wordt in het Nieuwe Verbond geciteerd als verklarend dat hij nooit de gewoontes of tradities van het Jodendom had geschonden. (Handelingen 21:24-26; 24:14; 28:17)

 

De vroege volgelingen van Jesjoea leefden als Joden en werden erkend als Joden. Veel verschillende Joodse schrijvers als Abba Eban en Rabbi Joseph Telushkin zijn het erover eens dat deze mannen en vrouwen die Jesjoea voor het eerst volgden, deel bleven uitmaken van de Joodse gemeenschap. Hun religie werd gezien als één tak - onder vele takken - - het jodendom.

 

Pas tientallen jaren later (na 100 CE), toen steeds meer heidenen in Jesjoea gingen geloven, ontstond er een nieuw, niet-joods karakter van het "christendom" dat afweek van zijn Joodse wortels. In 325 GJT op het Concilie van Nicea scheidde het ''christendom” zich volledig af van alles wat Joods was.

 

Dus vandaag, bijna twintig eeuwen vanaf de tijd van Jesjoea, zien de meeste mensen het Jodendom en het Christendom als twee verschillende religies. De heersende gedachte blijft: men kan Joods zijn of een volgeling van Yeshua, maar men kan niet beide zijn.

 

Maar de Schrift onthult iets heel anders. De Messiasbelijjdende Jood beschouwt zowel de Hebreeuwse Geschriften als de geschriften van de apostelen als het volledige gezaghebbende, geïnspireerde Woord van G-d. In het Messiasbelijdend jodendom is de Bijbel de basis voor zowel geloof als praktijk. Het is de Schrift zelf, niet de huidige meningen, denkwijzen, commentaren of zelfs tradities, die de basis vormen voor het Messiasbelijdend Jodendom.

 

Jesjoea’s hele aardse bediening was gericht op het Joodse volk. Nadat Hij Zijn twaalf discipelen had opgeleid, zond Hij hen eerst uit met de duidelijke instructie om "alleen naar de verloren schapen van het Huis van Israël te gaan." Hoewel hij als apostel voor de heidenen was aangesteld, sprak Paulus nog steeds als eerste in synagogen terwijl hij reisde, terwijl hij het Goede Nieuws verkondigde. "Ik schaam me niet voor het goede nieuws van de Messias", schreef hij, "want het is de kracht van G-d voor de redding van iedereen die gelooft, eerst de Jood, dan de [heiden]." (Romeinen 1:16)

 

Hoewel de oorsprong van de Messiasbelijdende Joodse beweging bijna 2000 jaar oud is (van rond 33 CE), is haar zichtbare heropleving als een gemeentelijke beweging vrij nieuw. In 1915 waren er genoeg Joodse volgelingen van Yeshua om een Amaricaanse organisatie te vormen: de Hebreeuwse Christelijke Alliantie. Binnen tien jaar breidde deze organisatie, de eerste in zijn soort, zich uit over de hele wereld en werd in 1925 de Internationale Hebreeuwse Christelijke Alliantie geboren.

 

Vóór de opkomst van de Nazi’s was er een aanzienlijke messiasbelijdende joodse bevolking in Europa. De rabbijnen van verschillende synagogen waren gaan geloven dat Jesjoea de beloofde Messias was en hadden hun hele kudden tot geloof in Hem geleid. Deze Joden, net als miljoenen andere Europese joden, werden vermoord tijdens Hitlers genocidale 'Endlösung', herinnerd als haShoah (de Holocaust.).

 

Als gevolg van de Zesdaagse Oorlog van 1967 werd Jeruzalem voor het eerst in duizenden jaren herenigd onder Joodse heerschappij. Messiasbelijdende Joden begrijpen dat de hereniging van de stad een vervulling is van Yeshua's profetie dat "de tijden van de heidenen die Jeruzalem vertreden (Lukas 21) zouden eindigen. Interessant is dat pas in 1967 de huidige herstelbeweging, die nu algemeen bekend staat als Messiasbelijdend Jodendom, begon te groeien.

 

Gedurende deze periode, verspreidde een bredere spirituele opwekking, bekend als "de Jezus-beweging" zich als een lopend vuurtje onder duizenden jonge mensen die op zoek naar de zin en het doel van hun leven waren, in een beangstigende en onzekere wereld. Honderden Joodse jongeren kwamen in die jaren tot geloof in Jesjoea. Deze jonge Joodse gelovigen werden geestelijk ontwaakt door een relatie met de Messias en begonnen hun Joodse identiteit te herontdekken! Uit deze vurigheid werd het moderne Messiasbelijdend Jodendom geboren.

 

Messiasbelijdend Jodendom is een gemeentebeweging die bestaat uit mensen met zowel Joodse als niet-Joodse achtergronden die hun relatie met G-d beleven in de context van de Joodse levensstijl en indentity. Het is een beweging van mensen die terugkeren naar het geloof en de praktijk van de vroege volgelingen van de Nazarener. En ten slotte is het een herstelbeweging, aangezien G’d Zijn belofte vervult om Zijn volk Israël in deze dagen tot Zichzelf te herstellen.